- မူလစာမျက်နှာ
- ပစ္စည်းအမျိုးအစားများ
- စာအုပ်နှင့် စာရေးကိရိယာများ
- စာပေနှင့် ဂီတပစ္စည်းများ
- မြန်မာ စာအုပ်များ
- ရသစာပေ
- ဆုံနေရက်နဲ့ လွမ်းလေခြင်း (စာရေးသူ ဂျူး)
လွန်ခဲ့သည့် ၂ လခန့်က မိမိ၏ Facebook စာမျက်နှာတွင် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ခံစားချက်တခုကို ရေးတင်လိုက်သည်။ မိမိသည် နှစ် ၂၀ မျှ ခွဲခွာနေခဲ့ရသည့် မိသားစုနှင့် တွေ့ဆုံရန် မိမိ၏ရွာကလေးသို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ မိသားစုနှင့် ပြန်လည် တွေ့ဆုံခန်း ဖွင့်ခဲ့သည်။ သို့သော် သားသမီးများက မိမိအား အဝေးမှပင် ကြည့်ပြီး စကားပြောကြသည်။ မိမိ၏ ချစ်သူသည် မိမိနှင့် ခပ်ဝေးဝေးနေရာမှ ထိုင်ကာ စကားပြောသည်။ ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာပါလိမ့်။ မိမိအဖို့ ချစ်သူများနှင့် ပြန်လည် ဆုံတွေ့ရသည့်တိုင် အလွမ်းပင်လယ်ကြီး ခြားသွားရပြန်သည်။ ဘာကြောင့်များပါလိမ့်။
အမှန်စင်စစ် ကျနော်သည် မိသားစုနှင့် ပြန်လည်ဆုံဆည်းခွင့် ရနေပြီဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ နှစ် ၂၀ ကျော် ခွဲခွာ နေခဲ့ရသည့် ချစ်သူများနှင့် ပြန်လည် ဆုံဆည်းရခြင်းဖြစ်သည် မဟုတ်ပါလော။ ဘာ့ကြောင့်များ လွမ်းနေရပြန်တာပါလိမ့်။ ဘာ့ကြောင့်များ ထပ်မံ ဝေးကွာ သွားရပြန်ပါလိမ့်။
ယခု အသက် ၆၀ ကျော်လာခဲ့ပြီ။ ယခင် နှစ်နှစ်ဆယ် တလျှောက်လုံးကဲ့သို့ပင်၊ အလွမ်းပင်လယ်ကြီး ခြားလျက်နှင့်ပင် ဘဝကို နိဂုံးချုပ်ရတော့မည့် သဘောများလား။ ကျနော် သည်လိုပဲ Facebook စာမျက်နှာပေါ် ရေးတင်လိုက်သည်။
မိသားစုနှင့် ခွဲခွာ နေခဲ့ရစဉ်က မိမိနှင့်အတူ စာကြည့်တိုက် တခုတွင် ငါးနှစ်မျှ အလုပ်အတူတူ လုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပြီး ယခုအခါ နော်ဝေး နိုင်ငံတွင် ခိုလှုံနေထိုင်သူ တူမလေး မြတ်သဲကြူက ချက်ချင်းဆိုသလို ကျနော့် Facebook စာမျက်နှာတွင် Comment ဝင်ရေးသည်။ တကြိမ်မက ဝင်ရေးသည်။ သူ့ခမျာ ကျနော့်စာကို ဖတ်ကာ ထိတ်လန့်စိုးရိမ် သွားရသည်ဟု ဆိုသည်။ ဘဝကို တရားနဲ့ ဖြေနိုင်အောင်သာ ကြိုးစားဖို့ တိုက်တွန်းသည်။ မြတ်သဲကြူ၏ စာကိုဖတ်ပြီးနောက် ကျနော်သည် ပိုမိုကြေကွဲစွာ ပြုံးရတော့သည်။